To jest strona projektu badawczego „Polityka prawa wobec samorządów zawodowych. W stronę modelu refleksyjnego tworzenia prawa”, finansowanego ze środków NCN w ramach programu OPUS, UMO-2015/19/B/HS5/00132. Wyniki badań opublikowane są przede wszystkim w książce „Rozwój i kryzys konstytucji społecznej. Przypadek samorządów zawodowych” dostępnej online w wersji pełnotekstowej tutaj.
Nowoczesne społeczeństwo składa się z wielu sfer społecznych, zróżnicowanych w sensie funkcjonalnym. Rząd rozumiany jako centrum systemu politycznego nie jest w stanie efektywnie zarządzać całym społeczeństwem w sposób scentralizowany – w szczególności, często brakuje mu specjalistycznej wiedzy, która umożliwiałaby skuteczne regulowanie specyficznych i autonomicznych dziedzin. W związku z tym, nowe paradygmaty zarządzania kładą nacisk z jednej strony na konieczność poszanowania autonomii sfer społecznych, zaś z drugiej – koordynowania przez rząd rozmaitych logik, które mogą pozostawać w sprzeczności z interesem publicznym.
Celem projektu było przeprowadzenie empirycznego badania polityki prawa wobec samorządów zawodowych w Polsce w latach 1997-2015 oraz wyjaśnienie strukturalnych przyczyn jej ukształtowania w świetle uzyskanych wyników, a także stworzenie modelu tworzenia prawa, który z rozwiązywałby powyższe problemy. Wybór samorządów zawodowych jako przedmiotu badania podyktowany był tym, że są one najbardziej zinstytucjonalizowaną formą organizacji sfer społecznych, dysponujących specjalistyczną wiedzą i wyposażanych w konstytucyjnie chronioną autonomię, aby móc efektywnie działać. Równocześnie, samorządy sprawują pieczę nad należytym wykonywaniem zawodów w interesie publicznym i dla jego ochrony, a więc sprawują władzę publiczną.